10.04.2013 | Nowy Casnik | Su wobwěsćili wólu, až kśě zeźaržaś Slěpjańske jsy

Na protestnem wandrowanju jo se wobźěliło 300 luźi

Rowne/Rohne. Slěpjańska wósada dej wóstaś ceła – ze swójimi wósym jsami a stareju naturu a kulturu. Za to jo demonstrěrowało njeźelu wokoło 300 luźi na protestnem wandrowanju do Rownego. Wóno jo było stajone pód motto serbskeje hymny „Swěte su nam naše strony“. Wobydlarje, sympatizanty, woplěwarje wobswěta, wósadniki a zastupniki towaristwow a sakskeje Lěwice a Zelenych su se stakim pśichylili apeloju zwěstka „Strukturwandel jetzt – kein Nochten II“. Wót dwórnišća we Slěpem a domu wognjoweje wobory w Mułkocach su šli pěšy do Rownego, źož wobej źěla stej se zjadnośiłej a śěgnułej dalej na dwór Ingo Schustera.

„W našych casach žedno pśesedlenje njedej se wěcej staś“, jo wuzwignuła Edith Pjeńkowa z Rownego. Wóna jo warnowała, až njedejali zjawnosć toriś: „Z boka gmejny se cesto słyšy: pśewažecy źěł wobydlari co se pśesedliś, pśiźo-lic wótbagrowanje. To su luźe zazdaśim gronili pśi wopšašowanju. Ale žednje njejo nichten se jich pšašał: Cośo se z dobreju wólu pśesedliś? Cośo napšawdu, aby wašu wjas wótbagrowali?“ K wótbagrowanju njedej dojś – jo pominała. To jo pódšmarnuł teke Werner Karg wót wósadneje rady Slěpego. „Žywjenje w našej wósaźe jo roztergane. Na jaden part wjeźo se zakósćiwa wójna měnjenjow. Dowěra wěcej a wěcej wóteběra. Na drugi part su luźe rezigněrowane, cuju se zabyte, njewiźone, njewusłyšane. Wjelike mjelcanje jo wšuźi, wjeliki not w našych jsach“, jo gronił. Wón jo pominał wěcej solidarity a aby luźe jadne na drugich słuchali a se jaden k drugemu bližyli. Wón sam jo musał južo raz ze starjejšyma dla wugla z Miłoraza wuśěgnuś, něnto grozy jim drugi raz pśesedlenje. 

Hajko Kozel, wótpósłany Lěwice w sakskem parlamenśe, jo spomnjeł na radu Sabiny von Schorlemers, sakskeje ministarki za wědomnosć a wuměłstwo: „Wóna jo pśiraźiła, aby tradicije a nałogi Slěpjańskeje wósady dali zapisaś ako derbstwo swětoweje kultury“. Kozel jo naraźił, aby hyšći dalej šli: „Ceła wósada dej se ako derbstwo swětoweje kultury pśipóznaś. How dajo wósebnu serbsku rěc, drastwu, spiwy, kulturu graśa na ludowych instrumentach a wejsnu architekturu“. 

Jogo naraźenje su pśipósłucharje pśiwzeli z wjelikeju interesu. „Źinsajšny protest jo nas wjelgin wuskoboźił w našych myslenjach“, jo gronił prědkstojaŕ Rownego Jörg Funda. „Ja mógu jano hyšći raz pódšmarnuś: My njocomy našu wjas spušćiś. Naša wjas jo pśeliš škóda za to, aby ju spalili“. 

Pó měnjenju Kozela jo wopěranje pśeśiwo wótbagrowanju dosegnuło w Slěpjańskich stronach nowu kwalitu. „To wobźělenje pokažo nam, až dajo mócnu pódpěru wótwenkach, a až wobydlarje se žyce, aby my jich měnjenje zastupowali a se k njomu póznawali“, jo měniła Friederike Böttcher, powědarka zwěstka „Strukturwandel jetzt – kein Nochten II“. A. Kirschke

10.04.2013
Niedersorbische Zeitung - Nowy Casnik

Original als PDF